Refleksja o przemijaniu na podstawie filmu animowanego „Coco”. Rozwój człowieka obejmuje okres począwszy od poczęcia, rozwoju prenatalnego, narodzin aż do śmierci, będącej nieodłączną częścią ludzkiego życia. Śmierć jest często „spychana” na dalszy plan i trudno wyobrazić sobie, że ktoś potrafi myśleć o niej na co dzień bez strachu i lęku temu towarzyszącemu. Wolimy raczej zbyt często nie dopuszczać do siebie myśli o kresie naszego życia, który (w naszym przekonaniu) z pewnością prędko nie nastąpi. Jednak czas mija, ludzie dorastają, a życie nie trwa wiecznie i – mimo usilnych prób – nie da się tematu przemijania unikać w nieskończoność.
Czy zdarza Ci się, że podczas aktu seksualnego z partnerem błądzisz myślami i skupiasz się na zupełnie czymś innym niż powinieneś? A może chciałbyś odczuwać większą satysfakcję, ale nie wiesz, jak to zrobić? Jeśli tak, to koniecznie przeczytaj poniższy artykuł.Czy zdarza Ci się, że podczas aktu seksualnego z partnerem błądzisz myślami i skupiasz się na zupełnie czymś innym niż powinieneś? A może chciałbyś odczuwać większą satysfakcję, ale nie wiesz, jak to zrobić? Jeśli tak, to koniecznie przeczytaj poniższy artykuł.
Niepełnosprawność jednego z członków rodziny nieuchronnie zmienia jej funkcjonowanie. Pojawiają się nowe wyzwania, na które niekoniecznie da się przygotować, a plany na przyszłość często ulegają weryfikacji. W związku z powyższym w literaturze naukowej możemy znaleźć wiele badań analizujących funkcjonowanie rodzin, gdzie jeden z członków jest osobą niepełnosprawną lub cierpi na chorobę przewlekłą. Jednakże owe badania skupiają się najczęściej na wpływie danej sytuacji na chore dziecko bądź jego rodziców, a stan zdrowego rodzeństwa często jest pomijany.
Dzieci jako konsumenci mają coraz to większe znaczenie na rynku. Nie tylko wywierają wpływ na decyzje zakupowe swoich rodziców, na przykład poprzez naciski na kupno butów tej konkretnej marki odzieżowej a nie innej, czy wybór konkretnej. Młodzi sami stają się aktywnymi uczestnikami rynku. Dlatego edukowanie już najmłodszych dzieci z zakresu finansów, ekonomii i konsumpcji jest ważnym aspektem.
Dla młodego organizmu przeżycie głębokiego stresu może zaburzyć jego prawidłowy rozwój, być destrukcyjne dla funkcjonowania psychicznego i fizycznego. Najsilniej oddziałującymi na dziecko stresorami jest śmierć bliskiej osoby oraz nadużycie seksualne. (...) Dysocjacyjne zaburzenie tożsamości polega na występowaniu przynajmniej dwóch osobowości u jednej osoby, a każda z nich ma odrębną tożsamość, zachowanie, często wiek a nawet iloraz inteligencji.
Przebaczenie jest świadomym wyborem, którego dokonuje człowiek. Pomyśl o osobie, która Cię skrzywdziła i rozważ, co możesz zrobić: możesz się na niej zemścić, czyli oddać „pięknym za nadobne”, możesz po prostu unikać kontaktów z tą osobą. Wtedy powstaje ryzyko, że stracisz ważną dla Ciebie relację. Możesz też przebaczyć. I choć sam proces wybaczenia jest długotrwały i wiąże się z ponownym przywołaniem urazu, to zgodnie z badaniami, osoby skłonne do przebaczania cechują się lepszym zdrowiem psychicznym, a także nawiązują wiele wartościowych relacji interpersonalnych.
„Niestety przypadłość tę określa się mianem choroby wiecznych dziewczynek, przez co często jesteśmy infantylizowane w wielu sytuacjach i postrzegane jako młodsze. Z powodu filigranowej budowy ciała mamy też ogromny problem ze znalezieniem pracy” – mówi Alicja zapytana o to, co jest najtrudniejsze w przypadku jej schorzenia. Do rozmowy z nią skłonił mnie jeden z najbardziej ciekawych i wpływowych reportaży przeczytanych przeze mnie w ubiegłym roku, autorstwa Marii Reimann pt. „Nie przywitam się z państwem na ulicy”. Tak często określa się Zespół Turnera, o którym moja rozmówczyni dowiedziała się, mając cztery lata i o którym pisze Reimann w swojej książce.
Nierzadko słyszy się z ust sportowców przed ważnymi dla nich wydarzeniami, że teraz najważniejsze to skupić się na swojej pracy i nie zastanawiać się nad emocjami. Niektórzy też odmawiają rozmowy czy kilku słów komentarza, by nie uzewnętrzniać swoich odczuć i obaw oraz nie stwarzać w ten sposób dodatkowego tematu do dyskusji dla dziennikarzy i kibiców, ale przede wszystkim – by sobie tych odczuć i obaw nie uświadomić. Czy faktycznie dobrym wyjściem jest „ucieczka” od emocji i zagrażających myśli i czy właściwie jest ona możliwa? Co w takich momentach sprzyja sportowcom, a co może wpędzić ich w mechanizm błędnego koła?
Każdy z nas choć raz w życiu się nudził. Nawet jeżeli obecnie nie mamy czasu na nudę, to wystarczy wrócić pamięcią do długich, letnich wieczorów lat szkolnych, gdy skończyły się już pomysły na zabawę. A może do okresu oczekiwania u lekarza, gdy pozwalamy swoim myślom krążyć, bo akurat padła nam bateria w telefonie. Nadmierna nuda nie jest czymś przyjemnym. Chcemy już wejść do gabinetu, znaleźć nowy pomysł na zabawę, czy nawet rzucić pracę, która nas nieustannie nudzi. Tkwimy w tej nieprzyjemnej sytuacji, pomimo wewnętrznej potrzeby zmiany.
Dlaczego relacje z matką są tak ważne? Co o wczesnych latach dzieciństwa mówi styl przywiązania? Czy można zbudować trwałą relację z kimś, kto izoluje się i unika kontaktu z innymi? - W tym artykule znajdziecie próbę znalezienia odpowiedzi na te pytania.
Człowiek podczas rozwoju traci pewne kompetencje, ale w zamian zdobywa i uczy się nowych (Heszen, Sęk, 2008). Podobne związki zachodzą w przypadku życia seksualnego (Nomejko, Dolińska-Zygmunt, 2019; Beisert, 2007). Rozwój psychoseksualny trwa całe życie, a każdy kolejny etap przynosi nowe wyzwania, ale także zasoby, dzięki którym potrafimy im sprostać (Izdebski, 2012). Artykuł ma na celu przedstawienie tematyki seksualności osób po 50 roku życia. Jak zmienia się nasze ciało wraz z wiekiem, jakie zaburzenia seksualne nam zagrażają ? Przeczytajcie, a udowodnię Wam, że aktywność seksualna po 50-tce może być satysfakcjonująca.
W ciągu XIX wieku nastąpił gwałtowny rozwój niemal każdej dziedziny nauki, w tym medycyny. Konsekwencją jest wydłużenie się średniej długości życia. Jest to oczywiście pozytywna informacja, jednakże przewiduje się, iż z tego względu w krajach uprzemysłowionych do 2050 roku liczba chorych na chorobę Alzheimera (AD) zwiększy się trzykrotnie. Niestety w chwili obecnej nie jest znana skuteczna metoda umożliwiająca wyleczenie chorych z AD (Sinkiewicz, 2010). Jednakże w literaturze tematu możemy znaleźć informacje o działaniach prewencyjnych, które skutecznie zmniejszają ryzyko zachorowania na demencję i chorobę Alzheimera.