Absolwent Uniwersytetu Śląskiego na kierunku psychologia o profilu psychologia kliniczna człowieka dorosłego oraz psychologia wychowawczo-kliniczna dzieci i młodzieży. Obecnie psycholog/psychoterapeuta psychodynamiczny. Ukończył całościowy kurs psychoterapii psychodynamicznej w Krakowskim Centrum Psychoterapii. Pierwsze doświadczenia zawodowe zdobywał pracując w Ośrodku Interwencji Kryzysowej. Aktualnie pracuje na Dziennym Oddziale Psychiatrycznym gdzie zajmuje się psychoterapią grupową oraz indywidualną. Współpracuje ze Śląskim Ośrodkiem Psychoterapii Psychodynamicznej gdzie prowadzi prywatną praktykę psychoterapeutyczną.
Osobowość można zdefiniować jako trwałe i nawykowe wzorce zachowania, myślenia, emocji, motywacji i nawiązywania relacji z innymi, charakterystyczne dla danej jednostki. Większość osób chce być dobrze postrzeganą zarówno przez siebie jak i przez innych. Chcemy wierzyć, że nasze motywy są słuszne, relacje i stosunek do innych poprawne, a myślenie i emocje spójne z zachowaniem. Niestety często tak nie jest, czasem odczuwamy emocje, których byśmy nie chcieli i zachowujemy się w sposób, jakiego nie spodziewalibyśmy się po sobie. Część z nas akceptuje taki stan rzeczy, przyjmuje do wiadomości, że nikt nie jest idealny i uczy się z tym żyć. Jednak bywa i tak, że tego typu sposób myślenia na swój temat, na poziomie nieświadomym, jest nie do przyjęcia, ponieważ zaburza wewnętrzną spójność i zaniża samoocenę. Co więc zrobić, żeby nie dopuścić do wewnętrznej katastrofy? Nic prostszego, trzeba trochę siebie pooszukiwać, tyle że na poziomie nieświadomym, więc mamy gwarancję, że kłamstwo nie wyjdzie na jaw.