Hazard to rodzaj pewnych działań, zazwyczaj gier, których skutek zależy od przypadku, losowości. Wygrana wiąże się z pewnym zyskiem, a przegrana ze stratą materialną. Zazwyczaj gry takie pełnią dla człowieka rolę rozrywki, jednak przekroczenie pewnego akceptowalnego poziomu, utrata kontroli, coraz większe straty (nie tylko materialne) mogą prowadzić do hazardu patologicznego, uzależnienia, wiążącego się z określonym typem zachowań, nawyków, impulsów, które trudno kontrolować.
Tradycyjne przykładowe formy gier hazardowych:
Hazard jest atrakcyjną formą spędzania wolnego czasu. Wzbudza pragnienie posiadania pieniędzy i jest postrzegany jako szybki sposób wzbogacenia się. Jest również postrzegany jako doświadczenie przyjemne, na które składa się pewien czynnik ryzyka, który może niektórym kompensować nadmierne bezpieczeństwo, ale także ma swoje uzasadnienia neurofizjologiczne. Gry pozwalają również na pewną ekspresję emocjonalną oraz dostarczają przyjemności intelektualnej. Często są formą ucieczki od rzeczywistości, sposobem zredukowania psychicznego dyskomfortu. O atrakcyjności gier hazardowych świadczy pewien rodzaj snobizmu, który przejawia się w przeświadczeniu, że hazard to ekskluzywna rozrywka, zarezerwowana tylko dla „najlepszych”.
U podłoża uzależnienia leży jeden z mechanizmów psychologicznych- bliskie chybienie. Można to zaobserwować podczas gry na automacie, gdy dwa pierwsze bębny zatrzymują się na takim samym symbolu, a trzeci na innym, co na osobie grającej wywołuje wrażenie, że prawie wygrała i działa jak wzmocnienie w warunkowaniu instrumentalnym- zachęca do dalszego grania.
Większość graczy nie przyjmuje do świadomości istnienia przypadku. Są oni przekonani, iż działają według pewnej strategii.
Nałogowy gracz jest ofiarą:
Szczególne miejsce wśród czynników ryzyka zajmuje wiek, płeć, rodzina pochodzenia i pewne specyficzne cechy graczy. Kobiety i mężczyźni różnią się w zakresie motywów podejmowania aktywności hazardowej. Ryzyko wystąpienia problemów jest cztery razy większe u nastolatków (Pathological gambling. A critical review; 1999). Wyznawanie w rodzinie wartości, jaką jest „pościg za pieniędzmi”, podnosi prawdopodobieństwo wystąpienia uzależnienia u dzieci.
Konsekwencje nadużywania gier hazardowych mogą mieć różnorodny charakter i przejawiać się w różnych sferach funkcjonowania osoby. Szkody somatyczne wiążą się z ryzykiem choroby wieńcowej, czy owrzodzeniem żołądka. Najbardziej chyba dolegliwe, szkody psychiczne mogą skutkować zaburzeniami emocjonalnymi, niską samooceną, poczuciem winy, podejrzliwością, stanami depresyjnymi. Uzależnienie wpływa również na sferę relacji z innymi: problemy zawodowe, rodzinne.
Sama abstynencja, w przypadku uzależnień behawioralnych, nie stanowi rozwiązania problemu. Leczenie jest specyficzne, ponieważ niektóre czynności, będące podstawą uzależnień behawioralnych, są czynnościami życia codziennego, bez których trudno funkcjonować (zakupy, seks, korzystanie z telefonu komórkowego itp.). Ważne jest wyzbycie się patologicznych, nie przystosowawczych mechanizmów związanych z uzależnieniem.
Fundusz Rozwiązywania Problemów Hazardowych powołany w 2009 roku oraz NFZ finansują programy leczenia dla hazardzistów. W województwie śląskim istnieje kilka placówek, które świadczą takie usługi, realizując programy dla hazardzistów. Poradnie uzależnień proponują leczenie w toku równolegle prowadzonej terapii indywidualnej i grupowej.
Każdy zdrowiejący hazardzista powinien stosować się do pewnych sugestii, zaleceń, których przestrzeganie ułatwi mu proces walki z nałogiem.
W Polsce problem patologicznego hazardu narasta. Jest źródłem dochodów prywatnych przedsiębiorców, ale także źródłem wpływów do budżetu państwa- dlatego musi istnieć. Jak wskazują wyniki badań przeprowadzonych na zlecenie Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych przez Fundację CBOS, ponad 50 tys. Polaków jest silnie uzależnionych od gier hazardowych, a blisko 200 tys. narażonych na ryzyko uzależnienia. Powstaje coraz więcej programów profilaktycznych z zakresu uzależnień behawioralnych i są wdrażane już na etapie nauki szkolnej. W 2012 roku wystartowała pierwsza ogólnopolska kampania społeczna pod hasłem „Hazard. Nie igraj”. Świadczy to o tym, że uzależnienia behawioralne ewoluują i są coraz bardziej powszechne. Dlatego tak ważna jest profilaktyka i nasza uważność na to „nowoczesne” uzależnienie.
http://kwejk.pl/obrazek/1532788