Niepełnosprawność jednego z członków rodziny nieuchronnie zmienia jej funkcjonowanie. Pojawiają się nowe wyzwania, na które niekoniecznie da się przygotować, a plany na przyszłość często ulegają weryfikacji. W związku z powyższym w literaturze naukowej możemy znaleźć wiele badań analizujących funkcjonowanie rodzin, gdzie jeden z członków jest osobą niepełnosprawną lub cierpi na chorobę przewlekłą. Jednakże owe badania skupiają się najczęściej na wpływie danej sytuacji na chore dziecko bądź jego rodziców, a stan zdrowego rodzeństwa często jest pomijany.
Przebaczenie jest świadomym wyborem, którego dokonuje człowiek. Pomyśl o osobie, która Cię skrzywdziła i rozważ, co możesz zrobić: możesz się na niej zemścić, czyli oddać „pięknym za nadobne”, możesz po prostu unikać kontaktów z tą osobą. Wtedy powstaje ryzyko, że stracisz ważną dla Ciebie relację. Możesz też przebaczyć. I choć sam proces wybaczenia jest długotrwały i wiąże się z ponownym przywołaniem urazu, to zgodnie z badaniami, osoby skłonne do przebaczania cechują się lepszym zdrowiem psychicznym, a także nawiązują wiele wartościowych relacji interpersonalnych.
„Niestety przypadłość tę określa się mianem choroby wiecznych dziewczynek, przez co często jesteśmy infantylizowane w wielu sytuacjach i postrzegane jako młodsze. Z powodu filigranowej budowy ciała mamy też ogromny problem ze znalezieniem pracy” – mówi Alicja zapytana o to, co jest najtrudniejsze w przypadku jej schorzenia. Do rozmowy z nią skłonił mnie jeden z najbardziej ciekawych i wpływowych reportaży przeczytanych przeze mnie w ubiegłym roku, autorstwa Marii Reimann pt. „Nie przywitam się z państwem na ulicy”. Tak często określa się Zespół Turnera, o którym moja rozmówczyni dowiedziała się, mając cztery lata i o którym pisze Reimann w swojej książce.
Człowiek podczas rozwoju traci pewne kompetencje, ale w zamian zdobywa i uczy się nowych (Heszen, Sęk, 2008). Podobne związki zachodzą w przypadku życia seksualnego (Nomejko, Dolińska-Zygmunt, 2019; Beisert, 2007). Rozwój psychoseksualny trwa całe życie, a każdy kolejny etap przynosi nowe wyzwania, ale także zasoby, dzięki którym potrafimy im sprostać (Izdebski, 2012). Artykuł ma na celu przedstawienie tematyki seksualności osób po 50 roku życia. Jak zmienia się nasze ciało wraz z wiekiem, jakie zaburzenia seksualne nam zagrażają ? Przeczytajcie, a udowodnię Wam, że aktywność seksualna po 50-tce może być satysfakcjonująca.
Jest to ostatnia część cyklu artykułów poświęconych tematyce poczucia bezpieczeństwa w bliskich związkach budowanych przez tzw. Generację iGen. W poprzednich częściach poruszaliśmy zagadnienia takie jak: czym jest iGen; jak iGen definiuje bezpieczeństwo; jak iGen przeżywa bliskie związki. W tej części pochylimy się nad wpływem sposobu przeżywania relacji przez iGen na ich poczucie szczęścia i zdrowie psychiczne.
W długoletnich związkach pary mogą spotkać się z pewnym zjawiskiem - nudą. Codziennie spoglądamy na partnera i wydaje nam się, że znamy go na wylot. Praca, dom, sen, praca, dom, sen i tak w kółko… żyjemy w pewnych przyzwyczajeniach, które odbierają naszemu życiu ekscytację. Dodatkowo dochodzi do tego nasze małżeństwo/związek, w którym partner z tajemniczego, fascynującego obiektu westchnień, zamienia się w kanapowego misia, którego nie znosimy. Dlaczego tak się dzieje?
Jest to druga część cyklu artykułów poświęconych poczuciu bezpieczeństwa w bliskich związkach tworzonych przez przedstawicieli pokolenia iGen. W tym artykule omówimy, jak nauki społeczne opisują zagadnienie miłości na kilku przykładach. Następnie opiszemy sposoby przeżywania bliskich związków przez przez przedstawicieli pokolenia iGen.
Chcielibyśmy zaprezentować cykl trzech artykułów podejmujących zagadnienie iGen w aspekcie poczucia bezpieczeństwa w bliskich związkach. Pierwsza część wyjaśni czym jest iGen oraz przedstawi podstawowe informacje, które będą istotne dla określenia obszaru rozważań. Ponadto dowiesz się, jak iGen rozumie bezpieczeństwo i dlaczego ten aspekt jest kluczowy do zrozumienia tego pokolenia. W drugiej części omówimy, jak nauki społeczne opisują zagadnienie miłości na kilku przykładach. Następnie opiszemy sposoby przeżywania bliskich związków przez iGen. W trzeciej części przedstawimy charakterystyczne dla iGen konsekwencje przeżywania bliskich związków w obszarze jakości życia. Zastanowimy się też nad mechanizmami, które wyjaśnią, dlaczego mówi się o największym kryzysie zdrowia psychicznego nastolatków. Postaramy się również nakreślić dalsze kierunki pracy psychologicznej z iGen.
Rodzinne spotkania, podczas których nieodmiennie pada pytanie o sprawy sercowe młodszej części familii, stały się tak powszechne, że większość z nas choć raz odczuła presję ze strony babci lub mamy, by wreszcie kogoś sobie znaleźć. Babciom i mamom nie należy się dziwić, w końcu jeszcze kilkadziesiąt lat temu życie w pojedynkę było nie do pomyślenia (Czernecka, 2011). Dziś chcemy inaczej, co widać po statystykach – w 2019 roku odsetek samotnych Polaków wzrósł niemal do 20% (Gadomska, 2019). A tam, gdzie pojawiają się trendy, wkraczają naukowcy.
To nie tytuł filmu grozy, a fragment prawdziwej historii, która budzi przerażenie i pytanie: jak to możliwe? Okazuje się, że w kryzysowych sytuacjach ludzie często nieświadomie ulegają zjawisku, jakim jest rozproszenie odpowiedzialności.