Alergia to nieprawidłowa reakcja układu odpornościowego organizmu na specyficzny obcy związek – alergen. Częstymi alergenami są pyłki roślin, które wywołują przykre objawy uczulenia (m.in. wyciek i zatkanie nosa, kichanie, zaczerwienienie i łzawienie oczu, drapanie w gardle).
Aby zmniejszyć objawy choroby należy:
Co to jest?
Sezonowy alergiczny nieżyt nosa (ANN), zwany także katarem siennym, to stan zapalny śluzówek nosa i zatok wywołany alergenami. Na alergiczny nieżyt nosa, spowodowany uczuleniem na alergeny pyłków roślin, choruje około 10-20% populacji – zwykle dzieci i młodzież. Ze względu na czas trwania objawów ANN dzieli się na:
W Polsce chorych uczulają najczęściej pyłki traw (np. wiechlina łąkowa, kupkówka pospolita, kostrzewa łąkowa, tymotka łąkowa i żyto), chwastów (np. bylica pospolita, babka lancetowa) oraz drzew (np. brzoza, leszczyna , jesion, wierzba, dąb).
Całoroczny alergiczny nieżyt nosa wywołują alergeny kurzu domowego i sierść zwierząt. Poza tym istnieją katary nosa wywołane lekami (np. aspiryną czy lekami przeciwnadciśnieniowymi), czynnikami drażniącymi (np. ostrymi przyprawami) lub hormonami.
Wymienionym objawom mogą towarzyszyć również świąd uszu i gardła, uczucie rozbicia, zaburzenia snu i koncentracji, a niekiedy nawet nieco podwyższona temperatura ciała. Dolegliwości pojawiają się pod wpływem kontaktu z alergenem, np. podczas spaceru po kwitnącym sadzie lub łące.
Charakterystyczny jest nawrót dolegliwości w tych samych miesiącach roku, zgodnie z kalendarzem pylenia.
Jeśli inni członkowie Twojej rodziny, a zwłaszcza rodzice, są alergikami – zwiększa się ryzyko wystąpienia alergii także u Ciebie. Ryzyko zachorowania jest większe również u osób z innymi chorobami alergicznymi, np. skóry bądź astmą oskrzelową.
Podejrzenie tej choroby potwierdzają wykonane przez alergologa dodatnie wyniki testów skórnych z alergenami m.in. pyłków roślin. Badanie to polega na delikatnym nakłuwaniu naskórka przedramienia, na którym umieszczono kropelkę płynu zawierającego dany alergen. Rzadziej wykonuje się pomiar ukierunkowanych na określone alergeny pyłków przeciwciał zwanych immunoglobulinami E we krwi chorego (tzw. Swoistych Ige)
Lekami zwalczającymi objawy alergicznego nieżytu nosa są glikokortykosteroidy donosowe. Stosując je, musisz być cierpliwy – pełne działanie leki te osiągają po około 7 – 10 dniach. Nowoczesne preparaty działają w miejscu podania, nie wywołują objawów ogólnych.
Do często stosowanych leków w leczeniu alergicznego nieżytu nosa, zmniejszających zwłaszcza takie objawy, jak kichanie, wyciek wodnistej wydzieliny oraz łzawienie i świąd nosa i oczu ( jak również inne objawy chorób alergicznych, np. zmiany skórne) należą leki przeciwhistaminowe nowej generacji. Mogą być stosowane jako tabletki bądź krople do nosa i oczu.
Lek przeciwleukotrieniowy, monteleukast, jednocześnie leczy towarzyszące ANN astmę. Kromony stosowane do oczu i nosa są lekami słabo działającymi, ale bezpiecznymi (np. u dzieci lub kobiet w ciąży).
Donosowe leki obkurczające naczynia nosa stosowane wraz z innymi lekami w celu zmniejszenia nasilonego zatkania nosa są dostępne bez recepty, ale nie stosuj ich dłużej niż przez 3 – 5 dni – ich nadużywanie prowadzi do nasilenia zatkania nosa.
Jeśli w Twoim przypadku lekarz wykaże związek określonego alergenu pyłku z objawami alergicznego nieżytu nosa, może zaproponować Ci immunoterapię. Ta metoda leczenia polega na podawaniu (zwykle pod postacią wstrzyknięć podskórnych, rzadziej podjęzykowych) małych, stopniowo wzrastających dawek alergenu aż do osiągnięcia dawki podtrzymującej, przez okres 3 -5 lat. Immunoterapia może zmniejszyć objawy ANN, zapotrzebowanie na leki oraz zapobiec rozwojowi astmy oskrzelowej.
Program ZDROWJA CenterMed