• Opublikowane 22 Styczeń, 2015

Poezja - Marcin K.

„Niedomówienie”

Między wierszami - cisza, która staje się dźwiękiem,

Najdelikatniejsze nie-słowa jakie człowiek wypowiada.

Naboje - choć ich nie widać - trafiają prosto w serce,

Między wierszami - niedomówienie…

"Z pamiętnika zdarzeń wyśnionych"

Jest w każdym oddechu, miejscu i czasie

Daje Ci życie. Pieści nieuchwytnie

Ulgą w niepogodę, w słoneczne dni ukojeniem

Powietrze - i tak go nie zauważasz.

Wskazuje Ci drogę, gdy błądzisz. Jest nadzieją

Bez niego świat nie byłby taki jakim jest

Przy nim czujesz się bezpiecznie

Światło - i tak go nie zauważasz.

Ona z wszelkim szeptem, słowem i krzykiem

Wyznacza puls i rytm Twojego serca

Jesteś sensem, warunkiem jej istnienia,

Muzyka - i tak jej nie doceniasz.

Jest w każdej części Twojego ciała

Muska czule lica, jeśli zechcesz

Poświęci się, gdy walczysz z ogniem. Dla Ciebie wyparuje

Woda - i tak jej nie doceniasz

Jestem powietrzem

Jestem światłem

Jestem muzyką

Jestem wodą

Jestem wszystkim - i tak jestem nikim

Dla Ciebie. Śnię

"Niedosyt"

Listopadowy wieczór. W oknach gra szeleszczących świateł.

Półmrok tonuje namiętność czerwonych ścian.

Tylko świeczki próbują nawiązać nierówną walkę z bezwzględną nocą.

Od lat ten sam pokój, jednak teraz jakby trochę inny.

Dywan usłany z płatków róż pieści bose stopy.

Puch poduszek przywołuje ciepło, te same, które tuli Twoje serce, gdy jesteś w jego ramionach.

Przed Tobą kartka a na niej dwa słowa. Słowa miłości przypieczętowane świeżym woskiem.

Rozlał go wiatr wkradający się przez uchylone okno.

Zimy podmuch oplata Twoje ciało. Koisz dreszcze ciepłem świeczek.

Muskasz palcami wrażliwą skórę, żeby trwało i trwało...

Zapach lawendowych kadzideł zatrzymuje czas w miejscu.

Jeszcze tylko on. Słyszysz kroki, rozmowę drewnianych schodów.

Chwila ciszy. Twoje szczęście jest na wyciągnięcie ręki.

Nieśmiały brzdęk klamki i drzwi, które zdają się nucić pieśń, tak jakby przeczuwały, że...

Budzisz się i wszystko wraca do normy.

Marcin K.