Coraz częściej wymagania, które stawia pracodawca, są zbyt wysokie w stosunku do zasobów i kompetencji pracowników. Zdarza się również odwrotna sytuacja – zbyt niskie wymagania w stosunku do możliwości pracowników. Oba te przypadki mogą doprowadzić do wystąpienia stresu i w konsekwencji do wypalenia zawodowego. Niezależnie od rodzaju pracy możemy doświadczać stresu. Do stresogennych czynników, które mogą pojawić się w pracy, należą: przeciążenie pracą, presja czasu, monotonia, brak wsparcia społecznego, niesprawiedliwe traktowanie, brak perspektyw rozwoju, zły klimat organizacyjny, brak wyraźnych osiągnięć w pracy zawodowej (Bartkowiak, 2009). Szerzej opiszę je w dalszej części artykułu.
Kobiety w Europie Zachodniej prawo do bycia na rynku pracy wywalczyły dopiero niedawno, bo na początku XIX wieku, mimo to prawo do równego traktowania było egzekwowane dopiero w latach 70-tych do 90-tych. Do dzisiaj w tej płaszczyźnie działa Unia Europejska, jednak w niektórych państwach dalej nie udało się osiągnąć zamierzonych celów. Wydawałoby się, że przywileje nadane kobietom i wywalczone prawa będą respektowane i stosowane przez pracodawców, jednak dalej słyszy się konserwatywne i raniące opinie na ich temat, dyskryminuje je ze względy na płeć, a także stosuje różne nadużycia, pomimo ogromnego rozwoju sytuacji społeczno-ekonomicznej, edukacyjnej i zawodowej kobiet. Zastanawiające jest też to, że taki stan rzeczy to normalna rzeczywistość kobiet, z którą muszą się codziennie mierzyć, a większość z tych problemów jest bagatelizowana i usprawiedliwiana przez mężczyzn. W niniejszym artykule omówię kilka rodzajów barier i przeszkód, które mogą najczęściej napotkać kobiety w związku z wykonywaniem pracy zawodowej.
Zastanawiałeś się kiedyś, co możesz z siebie dać, pracując w grupie? Czemu jedne zadania przychodzą Ci łatwiej niż inne? Dlaczego niektórzy potrafią rzucać pomysłami, a inni tylko wykonują polecenia? Sytuacja, w której członkowie grupy nie rozumieją siebie nawzajem i nie potrafią współgrać ze sobą, odbija się nie tylko na relacjach, ale również na wspólnym celu i zadaniu. Czy istnieje więc taka sytuacja, w której członkowie grupy dają sobie doskonale radę i działają efektywnie?
Rozwój technik informatycznych w znaczący sposób wpłynął na wiele zawodów. Jedną z profesji w dużym stopniu związanych z IT jest grafika. Programy graficzne są niezbędną bazą dla pracy grafików, co nie oznacza, że nie muszą się oni wykazywać podobnymi cechami, jak ich koledzy sprzed kilkudziesięciu lat. Nadal w zawodzie tym liczą się takie umiejętności jak: talent plastyczny, biegłość techniczna, skrupulatność, dokładność i jednocześnie – kreatywność.
Podstawą rozpoczęcia rozważań na temat znaczenia kreatywności dla rozwoju i sukcesu organizacji jest zdefiniowanie kreatywności. Aby w pełni móc określić jej wagę, koniecznym jest uszczegółowienie wartości jakie niesie za sobą posiadanie cechy jaką jest kreatywność, oraz konsekwencji jej braku. Oczywiście w literaturze możemy spotkać wiele różnych definicji kreatywności. Jednak jest to pojęcie bardzo obszerne, dlatego postaram się na ich podstawie przedstawić kreatywność w jak najjaśniejszym świetle.
Nowoczesne i dynamicznie zmieniające się technologie informatyczne są już nie tylko odpowiedzią na ewoluujące potrzeby nowoczesnych społeczeństw. W dużym stopniu przyczyniają się do inicjowania nowych trendów, w ten sposób wpływając na rzeczywistość i gospodarkę. IT to najprężniej rozwijająca się i najbardziej perspektywiczna branża. Czy warto wiązać z nią zawodową przyszłość? Odpowiedź wydaje się oczywista. Czy tak jest na pewno?
Praca, jest jedną z ważniejszych aktywności angażujących siły i uwagę człowieka dorosłego, zaspakaja tym samym jego potrzeby podstawowe. Ma na tyle istotne znaczenie, iż wpływa na satysfakcję życiową, zdrowie jednostki oraz poczucie sensu życia, zapewnia życiową równowagę. Jeśli wiąże się z zadowoleniem, wzmacnia poczucie kompetencji osobistej, jest czynnikiem podbudowującym psychiczną i fizyczną kondycję człowieka. W indywidualnych przypadkach może stać się jednak źródłem apatii, beznadziejności, niezadowolenia z życia, powoduje poczucie niedostosowania i niekompetencji.
Praca jest bardzo istotnym elementem życia każdego człowieka. Niestety czasami stosunek do pracy może przybrać formę patologii, która jest określana mianem pracoholizmu o różnych możliwych przyczynach i konsekwencjach.
Telewizja Uniwersytetu Śląskiego prezentuje ósmy już odcinek z najnowszego cyklu „Czy wiesz, że”, zrealizowanego przez Martynę Gwóźdź.
Potocznie niektóre zaburzenia, dewiacje seksualne i prostytucja uznawane są za wymysł naszych czasów, efekt bezstresowego wychowania albo kaprys, bunt młodych ludzi. Nic bardziej mylnego, nie bez powodu w społeczeństwie krąży powiedzenie, iż prostytucja to najstarszy zawód świata. Istniała już w starożytnym Babilonie. To tam rozwinęła swoje zawodowe oblicze – młode kobiety uprawiały seks, a zarobione pieniądze oddawały w ręce dostojników świątynnych. Wcześniej prostytucja funkcjonowała głównie ze względów religijnych i gościnnych. Ta pierwsza forma polegała na tym, że kapłanki oddawały swoje ciało, co miało zapewnić urodzajne plony. Natomiast ta druga była wyrazem wdzięczności za odwiedziny domu przez gościa, gdyż był on gwarancją szczęścia. Obowiązek seksu z przybyszem spoczywał na żonie bądź córkach gospodarza. W końcu: „gość w dom, Bóg w dom”!