Często na własnej skórze doświadczamy trudności komunikacyjnych. Czasami prowadzą one do wzrostu frustracji, np. jak on/ona może nie rozumieć o co mi chodzi, przecież mówię wyraźnie! Czasami też mogą być bardziej tragiczne w skutkach i prowadzić do niedomówień, powstania plotek, etc.
Czemu tak się dzieje? W procesie komunikacji często pojawiają się różne zakłócenia i bariery, które skutecznie uniemożliwiają nam przekazanie informacji.
Do barier komunikacyjnych możemy zaliczyć:
Aby nasza komunikacja była skuteczna, powinniśmy zwrócić uwagę na trzy umiejętności: umiejętność mówienia, umiejętność słuchania i opanowanie mowy ciała.
Umiejętność mówienia wiąże się z precyzyjnym przekazywaniem komunikatów, odnosi się do faktów, teraźniejszości, jest pozbawiona uogólnień.
Umiejętność mówienia, to:
Słyszeć wcale nie znaczy słuchać. Często słyszymy, co ktoś do nas mówi, ale tak naprawdę nie wiemy, o czym mówi i czego od nas chce. Słyszenie, to jedynie odbiór docierających do nas fal dźwiękowych, to czynność mimowolna – nasze receptory wychwytują różne dźwięki automatycznie. Słuchanie to połączenie czynności receptorów słuchowych z interpretacją odbieranych bodźców. Aktywne słuchanie, to wchodzenie w interakcje z naszym rozmówcą.
Po co aktywnie słuchać? Żeby dać do zrozumienia rozmówcy, że go rozumiemy, akceptujemy, skupiamy się na tym, co mówi; zachęcić rozmówcę do mówienia; umożliwić mówiącemu samodzielne odszukanie rozwiązań; zapobiec przedwczesnemu wyciągnięciu wniosków.
Jak aktywnie słuchać: okaż zainteresowanie rozmówcy; daj mu do zrozumienia, że masz dla niego dużo czasu; patrz na rozmówcę; unikaj czynności rozpraszających; zadawaj pytania; wykorzystuj techniki aktywnego słuchania.
Werbalne: parafrazowanie (powtórzenie własnymi słowami tego, co mówi do nas rozmówca); klaryfikacja (prośba o wyjaśnienie, gdy nie możemy zrozumieć wypowiedzi), zadawanie pytań (pytania otwarte!), odzwierciedlanie uczuć (koncentracja na uczuciach, podkreślanie i pomoc w uświadomieniu uczuć rozmówcy), dzielenie się własnymi odczuciami (opowiadanie rozmówcy o swoich przeżyciach, doświadczeniach), podsumowanie.
Niewerbalne: potakiwanie, uśmiech, grymas na twarzy, aprobata, zdziwienie okazywane za pomocą wzroku.
Mowa ciała jest niezwykle ważna w procesie komunikacji. Często kryje się za nią więcej niż za naszymi słowami. Często dopowiada to, czego nie chcemy mówić rozmówcy. Musimy zwrócić uwagę na to, co prezentujemy swoim ciałem odbiorcy:
autor: Emilia Bożek
Arykuł powstał w ramach projektu "Studencka Kawiarnia Możliwości - myślę więc jestem"
Projekt współfinansowany jest ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego.